« به ياد دانش آموزهنرمند بسيجي شهيد سيد محمد علي فلاح عباسي »

مادر شهيد نقل ميكند : "يكروز كه سيد محمد علي از مدرسه برگشته بود با خوشحالي بلافاصله كيف خود را باز كرد . دفتر املايش را باز كرد و به من گفت : مامان اين پايين را بخون . ببين آقامون چه نوشته ؟ ديدم نوشته است : پسرم از اينكه خدا را ناظر بر اعمال خود ت مي بيني  خوشحالم  . هميشه اينگونه باش .بخاطر همين من نمره تو را به شما ميدم. نمره 19 او را به اضافه 1 كرد و تبديل به 20 كرد .به سيد محمد علي گفتم چي شده بود  ؟ در جوابم گفت : معلمم كه برايمان املا ءگفت من كلمه اي نوشتم كه تشخيص دو حرف ذال و رز برايش مشكل بود . از من خواست برايش بخوانم . با ديدن نوشته ام متوجه شد م كه اشتباه نوشته ام .حقيقت را به معلم گفتم . او  به من گفت  : پس غلط نوشتي. داشتم ميرفتم بشينم يكي از همكلاسيهايم كه این وضعیت را دید به من گفت : آقا متوجه نشده بود  تو كه درستش را متوجه شده بودي چرا كلمه درست را نگفتي ؟ در جوابش گفتم : آقا متوجه نشده بود  من اشتباه نوشتم اما خدا كه منو ميبينه. «الم يعلم بان الله يري » «مگه نمي دوني  خدا آدموميبينه؟ »آقامون كه اين جملات را شنيد زير املايم اينطور نوشت  و به من داد. "

شهيد سيد محمد علي فلاح عباسي د ر21 اسفند ماه سال 1377 به اتفاق خواهر دوقلويش در رشت به دنيا آمد . از همان دوران كودكي خودسازي را سرلوحه رفتارش قرار داد . او هم در عرصه علم و دانش در سنگر مدرسه دانش آموز موفقي بود و هم در عرصه شعر ونقاشي توانا . بطوريكه بارها توانست در زمينه ي نقاشي مقامهايي را كسب كند . مداح اهل بيت بود . دوم راهنمايي بود كه  به اتفاق خانواده اش عازم كربلا شد . پس از اينكه فهميد عازم كربلاست ، تمام وجودش غرق در شادي و شعف شد . با شهيد و شهادت آشنا بود . در اين سفر گويي به او الهام شده بود بازگشتي برايش نيست و بايد به پرواز درآيد . شهادت را دوست داشت . به اطرافيان گفته بود كه در اين سفر به شهادت خواهد رسيد . حتي به همكلاسيهايش گفته بود كه بعد از شهادتش مدرسه را به نامش كنند . سرانجام آن روز موعود فرا رسيد . آنها پس از زيارت قبور ائمه در عراق در حال بازگشت به ايران بودند و سيد محمد علي در حال پذيرايي از زائران امام حسين ( ع ) در ماشين بود كه بر اثر اصابت تركش ناشي از انفجار بمب درمسيرسامراء در 17 آبان ماه سال 1390 به شهادت رسيد ودر مزار شهدای شهر لنگرود به خاک سپرده شد.